Dalından ayrı düşen her yaprağın hüznünü yaşıyor şimdi yüreğim.Yapraklar gibiyim sararan yapraklar, solmuş ve rüzgarın önünde savrulan yaprakların hüznünü taşıyor yüreğim. Gönlümde sonbahar rüzgarları esiyor, şarkılar daha bir içli çalıyor şimdi , gönlüm yorgun, gönlüm küs, gönlüm suskun.Her baktığımda soluk sarı yapraklar gibi duruyor aynalarda ki yüzüm ve bana yabancı.Yalnızlığın en derin uçurumuna yaslanmış kalmışım yangın yüreğimle.Varsın karanlık geceler yokluğuma ağıt yaksın, sahte sevgilerle avutsun hicranımı zaman ,varsın günler yılları kovalasın,takvimler yaprak yaprak düşsün zamanından önce.Bilmem bu kaçıncı çığlığımdı sesimi duyuramadığım,hüzne bulandı her yanım güneşli günlere hasretim ey yar.
Bir varmış bir yokmuş diye başlar bütün masallar sonu mutlu bitermiş yazılan her romanda.Hayat ise gerçeklerini dayatıyor tüm çıplaklığıyla.Ellerim soğuk şimdi üşüyorum.
Sensizim ey yar seni özlüyorum.En çok ta dinlediğimiz şarkıyı hatırlayıp ağlıyorum,ağlıyorum..
''Elbet bir gün buluşacağız bu böyle yarım kalmayacak'' diye söylediğim..... Şarkıyı hatırlarmısın ey sevgili yoksa unuttunmu artık beni.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder