Her gün batımında kızıllığı senle karanlığı kendime benzetiyorum. Sen doğacak güzel günleri müjdeliyorsun bense kaybedilen günlerin hüznünü anımsatıyorum.
Her gün batımında yalnızlığı iliklerime kadar hissediyorum,uzaklara haykırıyorum.
Her gün batımında kitap okuyorum. Onlarla konuşuyorum.
Her gün batımında penceremden dışarıyı seyrediyorum.
Her gün batımında kendimle yüzleşiyorum cesurca. Anılarımla kol kola seyahatler düzenliyoruz geçmişe.
Her gün batımında hayal ediyorum. Daha önce görmediğim yerlere gidiyorum. İstediğim biraz daha huzur, biraz daha mutluluk. Fakat hüzün kokluyorum.
Her gün batımında kuşları seyrediyorum hayran kalırcasına. Özgürüz diye haykırıyorlar. İmreniyorum, ancak kendimi yolunu kaybetmiş bir kuş gibi çaresiz hissediyorum. Kanatları olmayan bir kuş neler yaşarsa bende onları yaşıyorum.
Her gün batımında biraz daha mücadele ediyorum kendimle ve hayatla. Kendimden utanıyorum ama sadece seni düşünüyorum her gün batımında sadece seni.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder