28 Ekim 2007 Pazar

YAŞAMI KAFESE KOYMAYANLAR İÇİN

Zamanların birin de,parlak tüyler,rengarenk kanatları olan bir kuş varmış.Bakanları büyüleyen,yaşam sevinci veren göklerde özgürce uçmak için yaratımış bir hayvanmış.Günün birinde kadının biri bu kuşu görüp ona aşık olmuş.Kalbi yerinden fırlarcasına,gözleri heyecandan parlayarak kuşun uçuşunu seyretmiş.Kuş onu yanına çağarmış ve ikisi birlikte,anlatılamaz bir uyumla uçmuşlar.Kadın kuşa tapıyor,onu kutsal sayıyor,yüceltiyormuş.Ama günün birinde düşünmüş kadın:''Belki uzak dağları keşfetmek ister''diye korkuya kapılmış.Aynı duyguyu başka bir kuşla yaşayamıyacağından korkmuş. Ve kıskanmış-kuşun uçabilme yeteneğini kıskanmış.Kendini yalnız hissetmiş.''Ona bir tuzak kurayım,''diye geçirmiş içinden ''Bir dahaki sefer,kuş tekrar gelirse,artık gidemesin demiş''.Kadın kadar aşık olan kuş,ertesi gün tekrar sevgilisini görmeye gelmiş.Ne var ki tuzağa düşmüş ve bir kafese hapsedilmiş.Kadın her gün gelip,kuşu seyrediyormuş.Vurgunmuş ona ve onu gösterdiği arkadaşları,''Ne şanslı bir insansın''diye haykırıyorlarmış.Ne varki, duygularında alışlamdık bir değişim baş göstermiş.Artık sahibi olduğından,kalbini çalmasına ihtiyaç kalmadığından,kadının kuşa ilgisi azaldıkça azalmış.Uçmayan hayatın anlamını dile getiremeyen hayvancıkta sararıp soluyor,parlaklığını yitiriyor,çirkinleşiyormuş.Kadın da artık karnını doyurup kafesini temizlemekle yetiniyormuş.

Günler de bir gün kuş ölmüş .Kadın son derece üzülmüş o andan itibaren sevgili kuşunu bir an bile aklından çıkaramamış.Ama kafesi hatırlamıyormuş bile.Aklında onu hep ilk kez,mutluluk için de bulutlarla yarışırken gördüğü an varmış sadece.

Kendinle başbaşa kaldığı an da yalnızlıkları artmış.Kuşun onu dış görünüşü ile değil,özgürlüğü,enerjisi ve sürükleyici tavrı olduğunu farketmiş.Sevgilisinin yokluğunda kadının yaşamı da anlamını yitirdikçe,yitirmiş ve sonun da ecel gelmiş kapıyı çalmış.

''Niye geldin''? diye sormuş kadın,ölüme''Tekrar onunla birlikte göklere uçabilesin diye'',yanıylamış ölüm.''Neden ama ölüm?''diyebilmiş kadın.

''Yaşamı özgür bırakabilseydin eğer,ona olan sevgin,bağlılığın ve hayranlığın artardı; ona kavuşabilmek onunla yeniden uçabilmek için artık bana muhtaçsın''.Demiş

Bu güzel hikayemi siz dostlarımla paylaşmak benim için büyük mutluluk.Gerçekten yaşamı kafese koyanlardanmıyız acaba?

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...